leerlingen

Wat nou als vriendschap het allerbelangrijkste is?

Voor jou als leerling is vriendschap het allerbelangrijkste facet van naar school gaan. Samen lachen, elkaar helpen en dingen ontdekken maakt schooldagen bijzonder. Door vriendschappen op school leer je ook belangrijke dingen: samenwerken, delen, communiceren en elkaar begrijpen. School is een plek waar je niet alleen kennis opdoet, maar ook waardevolle sociale vaardigheden ontwikkelt die je de rest van je leven meeneemt.

Wat nou als je je altijd gezien voelde?

Voel je je soms niet gezien of gehoord op school? Je niet gezien voelen kan in de kleinste dingen zitten, zoals een leraar die je niet begroet aan het begin van de les. Wanneer je je wél gezien voelt, groeit je vertrouwen en motivatie. Je durft meer te vragen, mee te doen en je ideeën te delen. Je gezien voelen is de basis voor een positieve ervaring op school.

Wat nou als school nooit meer als een verplichting voelt?

Waarom zou je nog naar school gaan als alle antwoorden op internet te vinden zijn, je een tussenuur van drie uur hebt en je energie langzaam verdwijnt? Wat nou als leren niet meer voelt als een verplichting, maar juist leuk en uitdagend is?

Wat nou als we spellen inzetten in de les, leren op een andere plek plaatsvindt dan in een klaslokaal of je leert door samen een podcast te maken? Hoe kunnen we leren zo leuk maken dat je naar school wilt, niet omdat het moet, maar omdat het inspireert en plezier geeft?

leraren

Wat nou als leraren en ouders meer samenwerken?

Wiens verantwoordelijkheid is het dat een leerling naar school gaat? Is het de leraar die dit in de gaten moet houden en de lessen leuker moet maken? Of de ouder die zijn kind te makkelijk ziek meldt om een lastige discussie te vermijden?

Wat nou als we beter samenwerken en communiceren, elkaar ondersteunen in plaats van het vingertje wijzen en de handen ineenslaan? Wanneer leraren en ouders als gelijkwaardige partners samenwerken, ontstaat er een duidelijke en consistente boodschap richting de leerling: we staan samen achter je.

Wat nou als we verder kijken dan de regels?

Als leraar volg je allerlei regels en systemen rondom schoolaanwezigheid. Vaak denken we automatisch in hokjes: een leerling die vaak te laat komt, wordt dan meteen streng aangepakt, bijvoorbeeld met een nablijf- of strafregel, zonder te kijken naar de reden of situatie.

Wat nou als je jezelf afvraagt: hoe zou ik dit zelf willen? Hoe wil ik behandeld worden als ik in deze situatie zat? Door systemen kritisch te bekijken en te combineren met een persoonlijke aanpak, kunnen leraren leerlingen op een positieve manier ondersteunen en schoolaanwezigheid op een andere, betrokken manier stimuleren.

Wat nou als ik al zoveel moet?

Als leraar wordt er veel van je verwacht: je hebt een volle lesplanning, begeleidt leerlingen, communiceert met ouders en houdt administratie bij. Je denkt misschien: Ik zit al zo vol, waar haal ik nog tijd vandaan?

Maar wat nou als juist de kleine dingen het verschil maken? De momenten waar jij energie van krijgt, waarin je zelf kunt bepalen hoe je het aanpakt en je eigen ideeën en creativiteit kunt inzetten. Het zijn die kleine gebaren die schooldagen leuker en betekenisvoller maken, voor jezelf én voor je leerlingen.

Ouders

Wat nou als cijfers niet het allerbelangrijkste zijn?

Jij als ouder wilt natuurlijk het beste voor je kind en ziet cijfers vaak als het belangrijkste bewijs van succes. Maar wat nou als school meer is dan alleen toetsen die cijfers opleveren?

Wat nou als we kijken naar hoe je kind zich ontwikkelt, wat ze leren van samenwerken, ontdekken en uitdagingen aangaan? Door aandacht te hebben voor motivatie, talenten en nieuwsgierigheid, kunnen we samen schoolervaringen creëren die betekenisvol zijn en waarbij cijfers slechts één onderdeel zijn van het hele verhaal

Wat nou als jouw schoolervaring niet meer telt voor nu? 

Veel ouders spiegelen onbewust hun eigen schoolervaring aan die van hun kind. Misschien vond je school vroeger saai, moeilijk of juist heel leuk maar dat hoeft niet hetzelfde te zijn voor je kind. Wat nou als we loslaten hoe het vroeger was, en kijken naar hoe school er nu uitziet en wat jouw kind daarin nodig heeft?

Door met een frisse blik te kijken en nieuwsgierig te zijn naar de ervaringen van je kind, ontstaat er ruimte voor echte gesprekken. Niet vanuit “toen ik op school zat…”, maar vanuit “hoe gaat het nu voor jou?”. Zo bouwen we samen aan een schoolervaring die past bij deze tijd en bij jouw kind.

Wat nou als het gewoon even teveel is?

Je ziet dat je kind stress ervaart, sociale druk voelt en geen zin heeft in weer een schooldag vol spanning. Zelf heb je ’s ochtends ook al genoeg aan je hoofd. Nog een discussie voeren lijkt soms gewoon te veel.

Maar wat nou als we het gesprek anders voeren? Als ouders en leraren samen zoeken naar manieren om die druk te verlagen en school voor je kind een plek te maken waar het zich gesteund voelt. Niet door uit te stellen of te vermijden, maar door samen te werken en ruimte te maken voor begrip.